پاسخ به سؤالات صرفی و نحوی (4)

فاطمه توانا نوشته است:

با سلام. اضافه صفت مشبه به اسمی اضافه لفظی است یا معنوی؟ وچرا؟

بعد السلام والتحیة
اضافه شدن صفت مشبهه از نوع اضافه شدن عامل برمعمول است و درضمن از مضاف الیه خود کسب تعریف یا تخصیص نمی کند
( فقط کسب تخفیف دارد )ودر خود معانی حروف جر ( من یا لام یا في ) را هم در تقدیر ندارد. به همین دلایل اضافه شدن آن از نوع اضافه ی لفظی است . مانند :(أحمدُ حسنُ الخُلقِ: حَسَن صفت مشبهه؛ الخُلق فاعل و ظاهرا مجرور)

اضافه‌ی عامل به معمول
عنصراساسی در اضافه‌ی لفظی، نسبت‌یافتن عامل و معمول نحوی با یکدیگر در مقام مضاف و مضاف‌الیه است؛ به این معنا که هرگاه «عامل» نحوی به «معمول» خود اضافه شود، ترکیب اضافه‌ی لفظی حاصل می‌شود .
فرق اضافه معنويه و اضافه لفظيه
1.اضافه معنوي کسب تعريف و تخصيص مي کند ولي اضافه لفظي فقط کسب تخفيف مي کند.

2. در اضافه معنوي، برخلاف اضافه لفظي حروف جرّ «مِن،في،لام»در تقدير است .
منِ: وقتي مضاف اليه بيانگر جنس مضاف باشد مثل خاتم الذّهبٍ:خاتم من ذهبٍ

في: وقتي که مضاف اليه ظرف مضاف باشد مثل صلاة العصر: صلاة في العصر

لِ:مضاف اليه مالک مضاف باشدمثل کتابُ اخيک.يعني کتاب لأخيک

درضمن :به اضافه معنويه اضافه محصنه مي گويند زيرا خالي از نيت انفصال است يعني به بيت جارٍ نمي توانيم بگوييم بيتٌ جارٌ

به اضافه لفظي غير محصنه هم مي گويند. زيرا به تقدير انفصال است هذا ضاربُ زيدٍٍ مي توان گفت هذا ضاربٌ زيداً
هر چند که معناي هر دو جمله يکي است .

پاسخ به سؤالات صرفی و نحوی (3)

پاسخ به سؤالات صرفی و نحوی (3)

مایکل نوشته :

سلام ایا سایت مناسبی جهت اموزش صرف و نحو وجود دارد؟ لطفا معرفی فرمایید.

سلام آقای مایکل
خوش اومدید
بله
برای صرف میتونید از لینک زیر استفاده کنید:
http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=30616&BookID=13777
برای نحو هم میتونید از این استفاده کنید:
http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=30616&BookID=13780
لینک اول مال آموزش کتاب صرف ساده و لینک دوم آموزش کتاب نحو مقدماتیه
اگر این دو کتاب رو خوب بخونید و به فایلهای صوتیش که با زدن دکمه توضیح و تطبیق در هر صفحه از کتاب میادگوش کنید آنچه که لازم و ضروری هست رو یاد گرفته اید.

پاسخ به سؤالات صرفی و نحوی (2)

پاسخ به سؤالات صرفی و نحوی (2)

علی دوستی نوشته است :با سلام

حرف (ما ولا ) برای منفی کردن فعل مضارع می آید چه زمانی (ما) می آید وجه زمانی حرف (لا)؟

باسلام و خیرمقدم به شما دوست عزیز جناب علی دوستی
منتظر بودم به این سؤالتان آقای ابوکاظم که موضوع طرح مشکلات نحوی و پاسخ گویی را مطرح کرده بودند ؛ پاسخ بگویند ولی متأسفانه بیش از 100 ساعت میشود که ایشان به انجمن سرنزده اند ، امیدوارم هرکجا که تشریف دارند سالم و تندرست باشند وبا بازگشت فعالانه ی خود مارا از ارائه طریق محروم نفرمایند ...
واما پاسخ سؤال شما گرامی :

حرف نافیة "لا" مختص ماضـــــــــــــی و مستقبـــــــــــــــــل است مانند:لاقـــــــــــامَ ولایقــــــــــــومُ
قیام نکرد و قیام نمی کند (قیام نخواهد کرد ).

وحرف نافیة "ما" مختص ماضـــــــــــــی و حـــــــــــــــــال است مانند:مـا نـــــــــــامَ وماینـــــــــــامُ
"نخوابیـــــــــــد و(الان) نمی خوابــــــــــــــــــــــد."

تحیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاتــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــي

سکوت نوشته است:

السلام علیکم یا بغیازی الکرام
هل یمکن ان یستفید من "ما"و"لا" لماضی ؟و ما فرق بینهما؟
شکرا جزیلا

وعلیکم السلام یا سکوت
نعم ؛ یمکننا أن نستفید من " ما " و "لا" لنفي الماضي ولکن إن استفدنا من " لا " لنفي الماضي یجب أن نکرر " لا " النافية نحو: لا أکلت و لا شربت .
( تتکرر" لا" وجوباً اذا کان ما بعدها فعلاًماضیاً)
وإن استفدنا من ما النافية لنفي الماضي لابأسَ ولاشرط.

تحیـــــــــــــــــــــــــــــــاتي للسکوت العزیز و الأعضــــــــــــــــــــــــــــــــــاء الکرام...

اسدی نوشته است:

شکرا أخي بغيازي
و لي تعقيب علی ماذکرت
و هو أن لايمکن أن تدخل علی الفعل الماضي دون تکرار
و الفعل حینئذ یکون بمعنی الدعاء
کقولهم:
لاخذلک الله
لافض فوک
و هي في الفارسیة تعادل: آی گفتی!
شکرا لکم جمیعا
تقبلوا تحیاتی

وعلیکم السلام يأستاذ أسدي
شکراً لکم علی تعقیب مواضعي و تعالیقکم الرقیقة
نعم ، ادا کان المنفی بلا ماضیاً في اللفظ (ان کان للدعاء )مثل دعائکم لأخیکم عُبید الله بغیازي
(و نحو: لا فضَّ اللهُ أفواه ذاکريه من المؤمنین و المؤمنات أعضاء منتدانا الأغر وزواره )
المحتاج الی دعائکم الخیر ...بغیازي

پاسخ به سؤالات صرفی و نحوی (1)

پاسخ به سؤالات صرفی و نحوی (1)
به حول وقوی الهی ان شاء الله از امروز پاسخ به سؤالات صرفی و نحوی کاربران و همکاران محترم بصورت مستمر منعکس داده خواهد شد.( لازم به یاداوریست که این پاسخ ها قبلاً طی یکی دوسال درسایتانجمن مکالمه عربی توسط حقیر و استاد اسدی و دیگر دوستان مطرح شده است . 

افسانه نوشته است:

سلام لطفا به این سوال پاسخ بدین
اسمی که بعد از لاسیما میاد میتونه معرفه یا نکره باشه در حالت معرفه میتونه به دوصورت بیاد مرفوع و مجرور و در حالت نکره میتونه به سه صورت بیاد مرفوع و مجرور و منصوب میشه بگین در حالت منصوب بودن نقش ما در لاسیما چی میشه
لطفا نگین چرا تو جای مخصوصش ننوشتم چون پیدا نکردم

وعلیکم السلام ورحمة الله وبرکاته یااختي الاستاذة أفسانه
وبعد الیک الموضوع بالتفضیل :
* وَلاسِيَّمَا:
-1 تَرْكِيبُها ومَعنَاها:
تَتَرَكَّتُ "ولا سِيَّما" مِنَ الوَاوِ الاعْتِراضِيَّة و "لا" النّافِية لِلجنْس و "سيّ" بمعنى مِثْل و "ما" الزَّائدة، أو المَوْصُولة، أو لنَّكرِة المَوصوفة بالجُمْلة، فَتَشْديدُ يَائها ودُخُولُ "لا" عليها، ودُخولُ
الوَاو على "لا" وَاجِبٌ، قال ثَعلب: "مَن استَعْمَلَهُ على خِلافِ مَا جَاء في قَولِه أي امرِئ القيس "ولا سيَّما نومٍ" فهو مُخْطِئ، وذكَرَ غَيْرُه: أنها قد تُخَفَّف، وقد تُحذفُ الواوُ. وتقديرُ معنى "وَلا سيما يومٍ " ولا مثلَ يومٍ مَوْجُودٌ، أو: ولا مثل الذي هُوَ يومٌ، أو لا مِثلَ شَيءٍ هو يَومٌ.
-2 إعراب "ولا سِيَّما يَومٌٍ": لإعرابها ثَلاثَةُ أَوجُه:
(الأول) أن تكونَ الوَاوُ: اعتِراضِيَّةً و "لا" نافِيةٌ للجِنس و "سيّما" سيّ: اسمُها منصوبٌ بها لأنَّه مضافٌ، و "ما" زائدة و "يومٍ" مضافٌ إليه، وهُوَ الأرجح، وخبرها محذوف أي مَوجودٌ.
(الثاني) أن تكونَ "مَا" مَوْصولة، أو نَكِرَةً مَوصُوفَة، مُضافٌ إليه، و "يومٌ" خَبر لِمُبتَدأ مَحْذُوف التَّقْدير: هُو يوم.
(الثالث) أَنْ تكونَ "مَا" كافةً عن الإِضافَةِ و "يوماً" تَمْييز، كما يضقَعُ التمييزُ بعدَ مثل، وعندئذٍ ففتحة سِيّ على البناءِ.
هذا إذا كانَ مَا بَعدَ "سِيَّما" نَكِرَةً، أمّا إذا كانَ مَعرفةً فمنعَ الجمهورُ نَصبه نحو "ولا سيَّما زيدٌٍ". وقد تَرِدُ "ولا سيَّما" بمعنى: خُصُوصَاً فتكونُ في مَحَلِّ نَصْبٍ مَفْعولاً مُطْلَقاً لأَخُص مَحذُوفاً
وحِينَئِذٍ يُؤْتَى بعدَه بالحال نحو: "أحِبُّ زَيداً ولا سيَّما راكباً" أو: وهُو راكبٌ فهي حالٌ من مفعولِ أخُصُّ المحذثوفِ، أي أخُصُّه بزيادة المَحبَّةِ خُصوصاً في حالِ رُكُوبِه. وكذا بالجملةِ الشَّرطيَّة نحو
"ولاسِيَّما إن رَكِبَ" أي أَخُصُّه بذلك.