فاطمه توانا نوشته است:
با سلام. اضافه صفت مشبه به اسمی اضافه لفظی است یا معنوی؟ وچرا؟
بعد السلام والتحیة
اضافه شدن صفت مشبهه از نوع اضافه شدن عامل برمعمول است و درضمن از مضاف الیه خود کسب تعریف یا تخصیص نمی کند
( فقط کسب تخفیف دارد )ودر خود معانی حروف جر ( من یا لام یا في ) را هم در تقدیر ندارد. به همین دلایل اضافه شدن آن از نوع اضافه ی لفظی است . مانند :(أحمدُ حسنُ الخُلقِ: حَسَن صفت مشبهه؛ الخُلق فاعل و ظاهرا مجرور)
اضافه‌ی عامل به معمول
عنصراساسی در اضافه‌ی لفظی، نسبت‌یافتن عامل و معمول نحوی با یکدیگر در مقام مضاف و مضاف‌الیه است؛ به این معنا که هرگاه «عامل» نحوی به «معمول» خود اضافه شود، ترکیب اضافه‌ی لفظی حاصل می‌شود .

فرق اضافه معنويه و اضافه لفظيه
1.اضافه معنوي کسب تعريف و تخصيص مي کند ولي اضافه لفظي فقط کسب تخفيف مي کند.

2. در اضافه معنوي،
برخلاف اضافه لفظي حروف جرّ «مِن،في،لام»در تقدير است .
منِ: وقتي مضاف اليه بيانگر جنس مضاف باشد مثل خاتم الذّهبٍ:خاتم من ذهبٍ

في: وقتي که مضاف اليه ظرف مضاف باشد مثل صلاة العصر: صلاة في العصر

لِ:مضاف اليه مالک مضاف باشدمثل کتابُ اخيک.يعني کتاب لأخيک

درضمن :به اضافه معنويه اضافه محصنه مي گويند زيرا خالي از نيت انفصال است يعني به بيت جارٍ نمي توانيم بگوييم بيتٌ جارٌ

به اضافه لفظي غير محصنه هم مي گويند. زيرا به تقدير انفصال است هذا ضاربُ زيدٍٍ مي توان گفت هذا ضاربٌ زيداً
هر چند که معناي هر دو جمله يکي است .